Hemen, artikuluaren azken zatia:
Alabaina, hizkuntzaren iraunkortasunaren alorrean arrakasta izateko, behar-beharrezkoa da:
1.Hizkuntzak diruz laguntzera mugatzen diren politikak gainditzea, eta hizkuntza-funtzioak berdintasunez banatzean oinarritzen diren beste jarrera batzuk hartzea.
2.Arazoen arrazoiei aurre egitea, arazoa arinduko duten neurriak hartzera mugatu gabe.
3.Hizkuntza-taldeen artean konpromisoa hartzea, lekuan lekuko hizkuntzak bertan behera uzteko arrazoietan eraginkortasunez eragiteko.
4.Nazioarteko erakundeek iraunkortasunaren filosofiaren eta antolamendu-printzipio baliozko eta praktikoak bilatzearen alde egitea.
5.Herri guztiek bat eginik jardutea munduan, mende berrian nola komunikatu erabakitzeko.
6.Nazioarteko jardun hori tokian tokiko erakundeek onartu eta aplikatzea maila guztietan.
Laburbilduz, hizkuntzaren iraunkortasunean aurrera egiteko, badira bost urrats erabakigarri:
1.Nazioarteko hizkuntza handien gehiegizko erabilera geldiaraztea eta hizkuntza-berdintasunaren eta -elkartasunaren ideologia hedatzea.
2.Hiztun gutxiko eta menpeko hizkuntza-taldeek beren buruaz duten irudiari duintasuna ematea.
3.Hizkuntza-talde horiei euren komunikazio-esparrua kudeatzeko eta hizkuntza-erabilera publikoak autonomiaz erregulatzeko aukera ematea.
4.Komunikazio-funtzioak banatzerakoan, egun menpekoak diren hizkuntzei funtzio esklusiboak eta eraginkorrak ematea.
5.Gobernuak, enpresak eta gizarteak hizkuntzaren iraunkortasunaren garrantziaz jabearaztea, eta erabakiak hartzeko prozesuetan eragin soziolinguistikoko azterlanak erabiltzeko ohitura hartu dezaten gonbidatzea.
Idatzi artikulu bat